اهنگ امشب تو میای و من بیدارم عشقم

1 دیدگاه

1. 
   علی علی شکری منقاری در 10 تیر 1403

   بنام خداوند غزل گویی معشوقه بنام پرنده خوشبختی بنام مرغان بهشتی وبنام فرشته‌ای ملکوتی که بر زمین خاکی وابسته به این فرشتگان هستند..بنام خداوند بخشنده مهربان.خدایی کند بر مهر ومحبتش گفتار شود موسیقی عشق تا لبان تشنه عشق را سیراب کند .عزم وطن وگره کار بگوشای به روشنی شفق عشق وقت روشنایی است اون وقت غروب به شب به آرامش روح جلا بخشد به آرامشی به وفاداری عشق عاشقانه ای که معشوقه را در برگیرد به روح که عالمی بر می انگیزد به دندان گرفتن لبی وتیز کردن چشمان آهوی به یگانگی بیچ و تاب به همبستری ناله و دف وچنگ که موسیقی نواختن می‌شود ودر جان و تن به محبت عشق تا ذلالی برکه از بلندای سرازیر شود به دره‌ای تا تازه کند درختان شکوفه‌های درختان هلو و زرشک و گیلاسهای وحشی تا تازه‌ای بروید دیده بر جهان آفرینش که خدایی یکتا این‌گونه قشنگ سازد بهاران فروردین را .مهر دل دفتری دانش را به قلم گیرم تا غصه های عشق را قلم زنم تا شوی بر چشمانم دیده نور به سر تربت حریم موسیقی عشق را دل باز کنیم وبر قلب‌های که می کوبد برای رخ جلوه گری که خدایی عزت یکتا انس محبت ودل داری را به حریمی بیندازد از مهر و تازه کند دلدار دلش را بر گیرم .مونس جان من مهراوه شریفی‌نیا قشنگم قلم در دست یا تایب کنم برای مهر من تو چشمانت را زنده کنم وفاداری عشق که علی شکری منقاری عهد بستم تا به همسری بر نگیرم توی ای جانان من مهراوه شریفی‌نیا دلم همین طور سر گردان عشق است بهار من ای زاده شدی در فروردین عشق به مادری که کلیدی زیر پایش نهاده شد به زیبایی بهشتیان که آرزوی هر مادریست که دو فرشته زیبا نهاده در زمین که خواهر ومونس هم هستند به توسط این مادر خانمی به خانمی حاجیان که مهراوه شریفی‌نیا من را آفرید به همسری من شود خواهری که کوچکتر است به ملک که ملیکا نامیده شد به زیبایی لو لوی مروارید خواهرانه که خواهر کوچک من است آفرین باد بر مادران سرزمین مادری مان ایران که چنین مادران بهشتی بر زمین نهاد تا شیر زنان تاریخ بر سنگ نوشته های بر میخ به سنگ تا ابدی شود نامشان به تاریخ تا سرلوح ابدیت انسانها باشند بر زمین خاکی سرزمین مادری مان ایران که خاکش تشنه است به اجرای برای محرومان وگرسنها ویتیمان ومریضیان که همه بر حق وحقیقت هستند که نامشان انسان است که اشرف مخلوقات آسمانی هستند.چو عضوی به درد آورد روزگار دگر عضوها را نماند قرار تو که از مهنت دیگران بی غمی نشانید که نامت نهند آدمی .مونس من وفادار من شرمندگی علی را ببخش که بیقرار توست مهراوه شریفی‌نیا من که علی شکری منقاری به شکر که سجده گاه من دامن توست ای مهر مهر آفرین .خدایا اگر لایق انسانیت نیستم انسان بساز منو که دلی را درد نیاورم .امین یا ربلعالمین.خدایا هرچه در زمین آسمان هست از آن توست تورا به دادهایت نعمت ندادهایت حکمت و گرفتاریهایت دلیل بر علت است هر سه را حمد شکر و سپاس میگویم.امین زیبایی و عالم من علی وزیبایم مهراوه.

   پاسخ