کتاب بهارستان از کیست و در چه قرنی نوشته شده
کتاب بهارستان اثر عبدالرحمان جامی، عارف و شاعر نامدار ایرانی، در قرن نهم هجری قمری نوشته شده است.
جامی این کتاب را در سال 892 هجری قمری به پایان رساند.
بهارستان در زمره ی مشهورترین آثار ادبیات فارسی به شمار می‌رود و از نظر محتوا و سبک از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است.
این کتاب به زبان فارسی و در قالب مثنوی و رساله نوشته شده است.
محتوای کتاب:
بهارستان در هشت بخش یا “روضه” تألیف شده است که هر کدام به موضوعی مجزا اختصاص دارد:
- روضه نخستین: در ذکر احوال مشایخ صوفیه
- روضه دوم: در ذکر حکمت حکما
- روضه سوم: در ذکر پادشاهان
- روضه چهارم: در ذکر بخشندگان
- روضه پنجم: در عشق و ذکر حال عاشقان
- روضه ششم: در مطایبه
- روضه هفتم: در شعر و بیان شاعران
- روضه هشتم: در حکایات حیوانات
سبک:
بهارستان در نثری مسجع و آهنگین نوشته شده است و از نظر بلاغت و صنایع ادبی از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. جامی در این اثر از آیات قرآن، احادیث، اشعار شعرای گذشته، و حکایات و تمثیلات فراوانی استفاده کرده است.
موضوعات:
بهارستان موضوعات مختلفی را دربرمی‌گیرد، از جمله:
- عرفان و تصوف: جامی در این کتاب به شرح اندیشه‌ها و آموزه‌های عرفانی می‌پردازد و مقامات و احوال عارفان را به تصویر می‌کشد.
- اخلاق: بهارستان حاوی پندها و اندرزهای اخلاقی در زمینه‌های مختلف زندگی فردی و اجتماعی است.
- سیاست: جامی در این کتاب به مباحث مربوط به حکومت و سیاست نیز می‌پردازد و دیدگاه خود را درباره پادشاهان و صفات یک حاکم عادل بیان می‌کند.
- عشق: عشق الهی و عشق مجازی از موضوعات اصلی بهارستان است و جامی در این اثر به شرح انواع عشق و مراتب آن می‌پردازد.
تاثیر:
بهارستان از زمان تألیف تاکنون مورد توجه و اقبال خوانندگان فارسی‌زبان بوده است و به زبان‌های مختلفی ترجمه شده است. این کتاب یکی از منابع مهم برای مطالعه عرفان، اخلاق، سیاست، و ادبیات فارسی به شمار می‌رود.
نسخه‌های خطی و چاپ:
نسخه‌های خطی متعددی از بهارستان در کتابخانه‌های سراسر جهان وجود دارد. این کتاب برای اولین بار در سال 1896 در تهران به چاپ رسید و از آن زمان تاکنون چاپ‌های متعددی از آن منتشر شده است.