گربه شنی ایران
گربه شنی (Felis margarita) یک گربه سان وحشی کوچک است که در مناطق بیابانی و نیمه بیابانی شمال آفریقا و آسیای مرکزی یافت می‌شود. این گربه‌ها به دلیل توانایی خود در زنده ماندن در شرایط سخت بیابانی، به عنوان “گربه‌های بیابانی” شناخته می‌شوند.
گربه‌های شنی حیواناتی کوچک و لاغر با پاهای بلند و دم نسبتاً کوتاه هستند. خز آنها به رنگ قهوه‌ای مایل به خاکستری با لکه‌های سیاه است که به آنها کمک می‌کند تا در محیط بیابانی خود استتار کنند. گربه‌های شنی حیواناتی شب‌گرد هستند و بیشتر شب‌ها به شکار می‌روند. آنها گوشتخوار هستند و رژیم غذایی آنها شامل جوندگان، پرندگان، خزندگان و حشرات است.
گربه‌های شنی حیواناتی منزوی هستند و به طور معمول به تنهایی زندگی می‌کنند. با این حال، آنها ممکن است در گروه‌های کوچک تا چهار گربه دیده شوند. گربه‌های شنی حیواناتی بازیگوش و کنجکاو هستند و به خاطر توانایی خود در پریدن به ارتفاعات مشهور هستند.
گربه‌های شنی در فهرست گونه‌های در معرض خطر اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت (IUCN) قرار دارند. این امر به دلیل عوامل متعددی از جمله از دست دادن زیستگاه، شکار و رقابت با سایر حیوانات است. چندین برنامه حفاظتی برای کمک به محافظت از گربه‌های شنی و افزایش جمعیت آنها در حال انجام است.
برخی از حقایق جالب در مورد گربه‌های شنی:
- گربه‌های شنی می‌توانند تا 48 ساعت بدون آب زنده بمانند.
- آنها می‌توانند دمای بدن خود را تا 50 درجه سانتیگراد تنظیم کنند که این امر به آنها کمک می‌کند تا در گرمای شدید بیابان خنک بمانند.
- گربه‌های شنی شن‌های بیابان را حفر می‌کنند تا لانه‌هایی بسازند که در آن از گرما و شکارچیان پنهان شوند.
- گربه‌های شنی شنوگران ماهری هستند و حتی می‌توانند از آب عبور کنند.